Martin Pollack
Martin Pollack (2019) | |
Data i miejsce urodzenia |
![]() Advertisement
23 maja 1944 |
---|---|
Data śmierci |
![]() Advertisement
17 stycznia 2025 |
Zawód, zajęcie |
![]() Advertisement
pisarz, dziennikarz, tłumacz |
Narodowość | |
Alma Mater | |
Rodzice | |
Odznaczenia | |
![]() |
Martin Pollack (ur. 23 maja 1944 w Bad Hall, zm. 17 stycznia 2025[1]) – austriacki pisarz, dziennikarz, tłumacz i promotor literatury polskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Martin Pollack był synem zbrodniarza wojennego SS-Sturmbannführera Gerharda Basta[2]. Ojciec pochodził z terenów zamieszkanych przez Słoweńców i ludność niemieckojęzyczną. Po studiach w Grazu wstąpił do gestapo, do SS i do SD. Służył m.in. w Linzu, w Münster, w Polsce i na Słowacji. 14 kwietnia 1945 wszedł w związek małżeński, którego owocem był Martin. W 1947 został zamordowany na tle rabunkowym przy próbie przejścia przez granicę w Południowym Tyrolu[2].
Pollack uczęszczając do gimnazjum, uczył się jednocześnie stolarstwa i zdał egzamin czeladniczy. Następnie studiował slawistykę i historię Europy Wschodniej na Uniwersytecie Wiedeńskim, Uniwersytecie Warszawskim oraz na różnych uniwersytetach jugosłowiańskich. Podczas studiów pracował już jako tłumacz i dziennikarz.
W latach 1980–1981 władze PRL nałożyły na niego zakaz wjazdu do Polski[3].
W 1987 Pollack rozpoczął pracę w niemieckim tygodniku „Der Spiegel”, pisał dla niego korespondencje z Wiednia i Warszawy. Równocześnie publikował eseje i tłumaczenia polskich tekstów. Od 1998 był wolnym strzelcem.
Zaangażował się w dialog kulturalny pomiędzy Polską a krajami niemieckojęzycznymi poprzez pracę dziennikarską i tłumaczenie literatury polskiej na język niemiecki. Przełożył m.in. książki Andrzeja Bobkowskiego, Ryszarda Kapuścińskiego, Mariusza Wilka i Wilhelma Dichtera[4].
Był także autorem wielu książek na temat historii Europy Środkowej i Wschodniej, również w kontekście relacji pomiędzy grupami narodowościowymi i etnicznymi, z uwzględnieniem relacji niemiecko-polskich[4]. W 2007, za książkę Śmierć w bunkrze. Opowieść o moim ojcu, otrzymał nagrodę Nagrodę Literacką Europy Środkowej „Angelus” (za tę książkę otrzymał również Nagrodę Buch Preis 2005[5]). W powieści tej autor przedstawia historię swojej rodziny, koncentrując się na niechlubnej działalności swego ojca – oficera SS i zbrodniarza wojennego Gerharda Basta w czasie II wojny światowej[6].
W tym samym roku dostał Nagrodę im. Karla Dedeciusa (dla najlepszego niemieckiego tłumacza literatury polskiej)[7]. Za zasługi w promowaniu kultury polskiej, w 2011 otrzymał Złotą Sowę Polonii[8]. W 2016 został laureatem Nagrody Translatorskiej dla Tłumaczy Ryszarda Kapuścińskiego za całokształt twórczości translatorskiej[9].
W 2017 uhonorowany został Nagrodą Dialogu (Dialog-Preis)[10], a w 2021 Nagrodą Vaclava Buriana za wkład w dialog środkowoeuropejski[11]. W 2022 został na 3 lata przewodniczącym jury Literackiej Nagrody Europy Środkowej „Angelus”[12].
Przed śmiercią mieszkał w Wiedniu oraz Stegersbach w Burgenlandzie.
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]Książki
[edytuj | edytuj kod]- Nach Galizien – von Chassiden, Huzulen, Polen und Ruthenern. Eine imaginäre Reise durch die verschwundene Welt Ostgaliziens und der Bukowina, Edition Christian Brandstatter, Wien 1984
- Po Galicji. O chasydach, Hucułach, Polakach i Rusinach. Imaginacyjna podróż po Galicji Wschodniej i Bukowinie, czyli wyprawa w świat, którego nie ma, przeł, Andrzej Kopacki, Borussia, Olsztyn 2000, ISBN 978-83-913377-7-6.
- Des Lebens Lauf. Jüdische Familienbilder aus Zwischeneuropa, Edition Christian Brandstatter, Wien 1987, ISBN 978-38-5447-198-1.
- Das reiche Land der armen Leute. Literarische Wanderungen durch Galizien, Verlag Jugend und Volk, Wien 1992, ISBN 978-32-2417-636-2 (z Karl-Markusem Gaußem)
- Śmierć w bunkrze. Opowieść o moim ojcu, przeł. Andrzej Kopacki, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2006, ISBN 83-89755-41-6.
- Sarmackie krajobrazy, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2006, ISBN 83-89755-56-4 (praca zbiorowa)
- Von Minsk nach Manhattan – polnische Reportagen, Paul Zsolnay Verlag, Wien 2006, ISBN 978-3552053717 (praca zbiorowa)
- Ojcobójca – przypadek Filipa Halsmanna, przeł. Andrzej Kopacki, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2005, ISBN 978-83-7536-059-2.
- Dlaczego rozstrzelali Stanisławów, przeł. Andrzej Kopacki, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2009, ISBN 978-83-7536-071-4.
- Cesarz Ameryki. Wielka ucieczka z Galicji przeł. Karolina Niedenthal, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2011, ISBN 978-83-7536-283-1.
- Pogromca wilków. Trzy duety literackie, przeł. Karolina Niedenthal, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2012, ISBN 978-83-7536-465-1.
- Skażone krajobrazy, przeł. Karolina Niedenthal, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2014, ISBN 978-83-7536-872-7.
- Topografia pamięci, przeł. Karolina Niedenthal, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2017, ISBN 978-83-8049-426-8.
- Kobieta bez grobu: Historia mojej ciotki, przeł. Karolina Niedenthal, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2020, ISBN 978-83-8191-018-7.
Inne
[edytuj | edytuj kod]- Autor posłowia do niemieckiego tłumaczenia zbioru reportaży Mariusza Szczygła Gottland
- Autor artykułu w numerze 44 kwartalnika Herito wydawanego przez Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK w Krakowie
Nagrody i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- 2003 Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[13]
- 2007 Literacka Nagroda Europy Środkowej Angelus[5]
- 2007 Nagroda im. Karla Dedeciusa[7]
- 2011 Złota Sowa Polonii[8]
- 2016 Nagroda Translatorska dla Tłumaczy Ryszarda Kapuścińskiego[9]
- 2017 Nagroda Dialogu (Dialog-Preis)[10]
- 2021 Nagroda Václava Buriana[11]
- 2021 Medal Wdzięczności[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Todesfall: Mahner gegen das Vergessen: Schriftsteller Martin Pollack verstorben [online], www.kleinezeitung.at, 17 stycznia 2025 [dostęp 2025-01-17] (niem.).
- ↑ a b Maciej Foks, Filip Gańczak: Pamiętać i żyć. PrzystanekHistoria.pl. [dostęp 2022-02-05].
- ↑ a b Gdańskie Centrum Multimedialne , Gdańskie Centrum Multimedialne , Medale Wdzięczności 2021 – kto je dostał i za co? Zobacz uroczystość na 41. rocznicę zwycięstwa Sierpnia [online], Gdańsk – oficjalny portal miasta [dostęp 2022-06-20] (pol.).
- ↑ a b Ada Nowacka , Martin Pollack: konstrukcja postpamięci [online], Przegląd Polityczny, 5 listopada 2020 [dostęp 2022-06-20] (pol.).
- ↑ a b Buch Preis dla Martina Pollacka / Wydarzenia / Instytut Książki [online], instytutksiazki.pl, 10 października 2005 [dostęp 2016-03-06] [zarchiwizowane z adresu] .
- ↑ Śmierć w bunkrze [online], czarne.com.pl [dostęp 2022-06-20] .
- ↑ a b Tadeusz Zatorski i Martin Pollack nagrodzeni [online], Rynek książki [dostęp 2022-06-20] (pol.).
- ↑ a b Złote Sowy Polonii 2011. polonia.sk. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-16)].
- ↑ a b Nagroda Translatorska dla Tłumaczy Kapuścińskiego / Wydarzenia / Instytut Książki [online], instytutksiazki.pl [dostęp 2016-03-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-25] .
- ↑ a b Preisträger des Dialog-Preises. [dostęp 2018-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-06)]. (niem.).
- ↑ a b Macl, Pollack i Siwczyk z Nagrodami Václava Buriana [online], instytutksiazki.pl, 29 września 2021 [dostęp 2022-06-20] (pol.).
- ↑ Magdalena Talik , Nagroda Angelus i Nagroda Silesius 2022 [online], wroclaw.pl, 4 kwietnia 2022 [dostęp 2022-09-27] .
- ↑ Monitor Polski nr 55, 861, Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 sierpnia 2003 r. o nadaniu orderów i odznaczeń, 14 sierpnia 2003 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zapiski ze współczesności – Ninateka.pl
- Wywiad z Martinem Pollackiem, Wyborcza.pl
- Rozmowa z Martinem Pollackiem o książkach, ZamekCzyta.pl
- ISNI: 0000000081298056
- VIAF: 51706641
- LCCN: n85127495
- GND: 129408530
- BnF: 120369271
- SUDOC: 028557077
- SBN: PUVV202975
- NKC: pna2007397518
- BNE: XX1683954
- NTA: 07325231X
- BIBSYS: 90211080
- CiNii: DA03398027
- PLWABN: 9810537769805606
- NUKAT: n96030713
- J9U: 987007266636205171
- LNB: 000065148
- NSK: 000737829
- KRNLK: KAC202288721
- LIH: LNB:pZz;=CU